Nieuwe kamergenoot en spierpijn

Dag 86, maandag:
Ontbijten en naar de les, de les eerder verlaten om de nieuwe studenten een rondleiding te geven door Boston samen met Eve. Er waren dit weekend 6 nieuwe studenten aangekomen en op maandag krijgen zij een introductie en een rondleiding door de stad. Iedereen die nieuw is krijgt dat, net zo als ik dat gekregen heb op mijn eerste dag. Je loopt langs een aantal belangrijke punten in de stad en vertelt er wat over. Iedere rondleiding is hetzelfde, je eindigd bij de Quincy markt. Daar kun je dan eten, om vervolgens met z’n allen weer terug te gaan naar school. Tijdens de tour leuke nieuwe mensen leren kennen. Ik had me eerder al opgegeven om een tour te doen in januari, het zal dan heel erg koud zijn, maar ik kan er nu al naar uitkijken. Ik was amper terug en Camilla stond alweer voor mijn deur. Iets waar ik eerlijk gezegd een beetje tegen op keek. Eve had al een aantal keer iets in Camilla’s kerstsok gestopt en Camilla wou graag wat terug doen. Er stond al bijna een week een doosje voor de deur van Eve, Camilla stopte hier dagelijks wat lekkers in zonder dat Eve dit wist. We zouden het geheim houden. Het enige nadeel voor Camilla is, dat Eve voor haar aan de andere kant van het gebouw leeft. Ik woon naast Eve en Camilla vroeg mij af en toe iets lekkers in het doosje te stoppen. Gister heeft Eve mij betrapt en kon het leugentje om bestwil niet doorgaan. Ik voelde me daar best schuldig over en had het niet erg gevonden als ik Camilla een dag niet had gezien. Daar in tegen was Camilla heel erg vrolijk en maakte zij zich daar niet druk om. We hebben dan ook gezellig gekletst, later kwam Eve ons vergezellen, zij en Sue weten het gewoon wanneer ze hier is. Nog nooit zo lang heb ik in de kantine gezeten. Ik was als één van de eerste binnen en ben als laatste vertrokken. Dat krijg je ervan als je met iedereen gaat zitten kletsen, maar gezellig was het wel. Na het eten even naar de winkel geweest en vervolgens hebben we een film gekeken. Het was niet komisch, maar ik heb wel gelachen. Redelijk op tijd gaan slapen, want ik had met Camilla afgesproken om 8.15 te gaan ontbijten. Maar van mijn blog schrijven is weer niks terecht gekomen, misschien morgen.

Dag 87, dinsdag:
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit met Camilla heb ontbeten, naast de weekend brunches, maar vandaag was het gewoon gezellig. Zaten we daar met onze slaperige koppies, terwijl sommige anderen al vrolijk in de klas zaten, gelukkig geen vroege les voor mij. Mijn rooster is wel iets veranderd deze week. Normaal had ik foundation klas op maandag dat is veranderd in een praat les op dinsdag om 9.40. Deze les kan op verschillende manieren gegeven worden, maar het hoofd ding is praten. Vandaag was het onderwerp ‘gebruiken’ we moesten in tweetallen hierover praten, ik was samen met Camilla, wat een geluk had ik weer. Na de les even niksen en dan gauw wat eten voordat we de rest van de middag les hebben. Eerst hadden we verken Boston, het onderwerp van deze week is musea. In twee- of drietallen moest je een opdracht doen en die gaan we donderdag aan elkaar laten zien. Ik was samen met 2 nog onbekende mensen. Hierna had ik mijn reguliere les en een dipje. De avond een beetje op de gebruikelijk manier doorgebracht.

Dag 88, woensdag:
Weer vroeg les net als anders, verder had ik geen veranderingen in mijn rooster. Na al mijn lessen samen met Camilla gegeten. Om vervolgens de rest van de middag even tijd voor mijzelf te hebben. Maandag tijdens het avondeten heb ik onder andere met Jose gepraat. Het is zijn laatste week hier en hij wou nog wat leuks met ons doen. We praten regelmatig met elkaar en we wilden met z’n allen wat leuks doen om dat af te sluiten. We zouden naar een escaperoom gaan en daarna wat eten. De escaperoom was alleen niet beschikbaar op de tijd dat wij wilden dus dat plan is veranderd in eerst eten en dan naar de escaperoom. Een uur voordat we afgesproken hadden. Zaten Eve, Camilla en ik op de gang te kletsen. Dat kan heel mooi, want Eve’s kamer en de mijne zit aan het einde van de gang. Sue lag in onze kamer te slapen. Wij zaten te kletsen over de gekste dingen, we waren dan ook veel aan het lachen. Totdat Sue vanuit de kamer een heel raar geluid maakte, alsof ze aan het huilen was. Snel de deur open gemaakt, bleek ze zich gewoon uit te rekken. Op het laatste moment gauw schoenen aan en spullen pakken om te gaan. Beneden aangekomen zagen we Jose uit de kantine komen, bleek er een miscommunicatie te zijn. In plaats van uit eten dachten de jongens dat we in de kantine gingen eten en wij dachten dus dat we uit eten gingen. Ik ben dan maar met Camilla en Eve uit eten gegaan en de jongens zouden we later in de campus weer zien als we zouden vertrekken naar de escaperoom. We hebben bij een nieuw Grieks restaurant gegeten, was super lekker. Terug op de campus zijn we vertrokken naar de escaperoom. Alleen eerst moesten de dames op de jongens wachten. We gingen met z’n zessen, drie jongens, drie meiden. De meiden waren Europees terwijl de jongens Zuid- Amerikaans waren. We waren wat aan de late kant en er zou wat tijd van onze tijd af gaan. We hadden iets minder dan een uur. Voordat je een escaperoom gaat doen krijg je een uitleg en daarna wordt je in een kamer opgesloten. Je kan er alleen uitkomen door middel van het oplossen van puzzels en raadsels. Nadat we er bijna een uur in hebben gezeten, is het ons niet gelukt om er op tijd uit te komen. We hebben wel heel veel plezier gehad en we waren dichtbij. Aan het eind hebben we nog een leuke foto laten maken. Een zeer geslaagde avond.

Dag 89, donderdag:
Vandaag weer lekker lui gedaan, uitgeslapen en dan naar de lessen. Hiervoor nog wel even de was gedaan. In verken Boston hadden we een mini museum tentoonstelling. De rest van de les was niet bijzonder. Tijdens mijn tweede reguliere les was er een winter talentenjacht. Heel erg genoten van alle talenten goed en minder goed, zelfs de opera van een docent was prachtig. ‘s Avonds een wandeling en daarna weer het gebruikelijke.

Dag 90, vrijdag:
Dit is de dag dat ik niet meer weet wat ik gedaan heb, het zal dan wel niet heel bijzonder zijn geweest. Waarschijnlijk mijn lessen en daarna tijd voor mezelf of zoiets.

Dag 91, zaterdag:
Zoals bijna gebruikelijk uitgeslapen en gebrunched. In de middag zijn Sue, Camilla, Eve en ik naar een Deense bakkerij gelopen. Camilla die (net als Eve en mij) snakt naar eten van thuis, heeft een bakkerij gevonden waar ze typische Deense gebak verkopen. We hebben besloten om te gaan lopen, je moet toch wat doen als je van plan bent gebak te gaan kopen en niet te veel aan wil komen. Ongeveer één uur heen en één uur terug. Op de terugweg kwamen we langs Target en zonder dat ik van plan was wat te kopen heb ik weer veel te veel gekocht. Terug op de campus was het weer tijd voor het eten, niet veel gegeten vanwege het gebak, maar toch wat gegeten. De rest van de avond lekker relaxed gedaan.

Dag 92, zondag:
Net als de zaterdag en alle andere zondagen heb ik ook vandaag weer uitgeslapen om vervolgens te gaan brunchen. Daarna snel mijn huiswerk gedaan. Het was weer tijd voor het schrijven van mijn blog, ondertussen nog een Deens gebakje gegeten. Als je ooit de kans krijg, moet je dat zeker proberen, het is heerlijk. Terwijl ik ongeveer halverwege mijn verslag was, was mijn concentratie weg, ik had te veel energie, dat krijg je er van als je te veel suiker eet. Samen met Eve ben ik eerst gaan hardlopen, meer dan dat ik anders doen. Na een uur was ik mijn energie nog niet helemaal kwijt. Terug op de campus zag ik een aantal jongens naar het park tegenover de school vertrekken om een potje te gaan voetballen. Iets wat ik al 3 maanden niet gedaan hebt, ik heb snel mijn voetbalschoenen gehaald om gezellig met ze mee te doen. Een heerlijk partijtje gevoetbald, het was alleen een beetje modderig. Iedereen was wat aan het glijden en vallen, zo ook ik. Terug op de campus was ik meer zwart dan wit, ook omdat ik die lekkere, smerige bal vol in mijn gezicht heb gehad. Direct maar onder de douche om weer wit te worden, ondertussen was het dan ook alweer tijd voor het avondeten. Dan ben je meer dan 3 uur verder voordat je weer tijd hebt om verder te gaan met je verslag. Camilla had ik alleen de hele dag nog niet gezien. In plaats van het typen van mijn verslag ben ik bij haar langs gegaan. De rest van de avond heb ik dan ook niks zinnigs meer gedaan. Terug op mijn kamer stonden er nieuwe koffers in mijn kamer. Zoals eerder al aangekondigd was mijn nieuwe kamergenoot gearriveerd. Haar koffers waren echter het enige wat in de kamer was, zijzelf was nergens te bekennen. Zelf ben ik op tijd naar bed gegaan, ik heb haar dus nog niet ontmoet.

Dag 93, maandag:
Weer op tijd uit bed, dit keer mijn ontbijt samen met Eve en mijn nieuwe kamergenoot gehad. Ze heet Antonella en komt uit Peru, ze blijft hier 6 weken. Even kort kennis gemaakt voordat onze lessen beginnen. Nu weet ik niet meer precies wat ik ‘s middags gedaan heb, maar ik voelde niet dat ik mijn verslag af moest schrijven. Wat ik wel voelde was een heleboel spierpijn. Voor het eten ben ik samen met Camilla en Sue nog even naar de bieb geweest, maar niks gehaald. ‘s Avonds ook niks bijzonders gedaan. Achteraf was dat heel dom, ik had gewoon mijn verslag af moeten maken ook al had ik niet de volledige inspiratie, maar dan was het af geweest. Ik weet namelijk dat ik er morgen geen tijd voor heb.

Dag 94, dinsdag:
Deze dag begin ik sinds kort ook in de ochtend. Ik heb praat les, tijdens deze les moesten we een partner vinden die op een ander continent woont. Ik heb samen met Andonella de opdrachten gedaan, zo heb ik haar ook beter leren kennen. Ze is erg aardig, zo we gaan het wel gezellig hebben samen de komende 6 weken. Vervolgens gelunched en daarna de rest van mijn lessen tot 17.00. Na het eten ben ik samen met Gina, Camilla en Eve vertrokken om te gaan schaatsen. Het was vrij koud, maar erg leuk om weer te doen, vooral als andere vallen. Terug op de campus, huiswerk maken en warm worden onder een douche. Wetende dat je van de ene spierpijn over gaat in een andere. Dan weer lekker op tijd naar bed.