Een lach en een traan

Dag 184, zondag:
‘s Avonds zit ik net als anders in de gezamenlijke ruimte met mijn vrienden waar ik geïntroduceerd wordt aan een typisch Koreaanse game. Het is een soort 5 op een rij, blijk ik gewoon beter in te zijn dan Emma terwijl zij Koreaans is en ik niet. Zo wel een leuke avond gehad. Gelukkig heb ik geen spijt gekregen dat ik niet naar de parade ben geweest.

Dag 185, maandag:
Ze hebben mijn rooster even flink door de war gegooid. Ik zat in een Cambridge klas, hierin kreeg ik iets meer uitdaging dan in mijn normale klas. Deze lessen waren ter vervanging van de normale lessen, mijn spin-lessen had ik nog steeds. Ik had iedere dag 3 lesuren, dat is nu flink veranderd. Er zijn een aantal studenten in die klas die naar huis zijn gegaan en er zijn geen nieuwe mensen bijgekomen, de klas bestaat nu uit 5 mensen dat is niet genoeg voor een normale klas, maar wel genoeg voor een spin-klas, daar is geen limiet voor het aantal studenten. Nu heb ik dan weer gewoon generale Engelse les, 10 lesuren in de week en Cambridge als een spin-klas, 5 uren in de week en 1 uur conversatiegroep, dat maakt mijn lesweek compleet. Ze hebben het alleen niet eerlijk over de week verspreid, op maandag heb ik 5 lesuren, dinsdag 2, woensdag 4, donderdag 2 en vrijdag 3. We gaan dus zien hoe dit zal gaan.

Ik mocht direct ‘s ochtends beginnen met een nieuwe docent in generale klas, de docent heeft de bijnaam gekke Chris, er zijn meerdere docenten met die naam, omdat hij heel druk is en een bijzondere manier van leren, we gaan zien hoe dat is. Ik werd met een aantal andere nieuwe mensen in de klas apart genomen, er werd ons eerst gevraagd een soort enquête in te vullen om een beter idee van zijn studenten te krijgen. Daarna een normale les met een iets te drukke en enthousiaste docent. Na die les had ik pauze met de anderen gezellig gegeten. Hierop volgend conversatie groep, iets wat heel leuk kan zijn als je met de juiste mensen zit, zo niet dan is het heel saai en duurt het oneindig lang. Hierop volgend had ik Cambridge, deze docent is het tegenovergestelde van gekke Chris, super rustig en relaxed, soms zelfs traag, maar er is altijd ruimte voor een gezellig gesprekje over wat dan ook. Na het avondeten doen we nog even een wandeling en spelen we nog een keer het 5 op een rij spel.

Dag 186, dinsdag:
Een lekker rustig ochtendje, ‘s middags heb ik weer les van gekke Chris, dan is de rust wel over. Eerst moest ik weer een test maken, het tweede les deel begonnen we met wat ademhalingsoefeningen. Na het avondeten hebben we weer gewandeld en het Koreaanse spel gespeeld.

Dag 187, woensdag:
Eerst een drukke les met de chaotische Chris, na een lange pauze heb ik de super rustige docent. Na het avondeten, zijn Rina, Qetz en ik naar de grote supermarkt gegaan een eind verderop. Een aantal snacks ingeslagen voor onze trip dit weekend, op de terugweg ben ik eerder uitgestapt, ik had nog een verjaardagskaart nodig. Nadat ik die gekocht had ben ik terug gaan lopen, loopt er ineens een dikke, vieze rat vlak voor me over de stoep. Ik liep er dan ook met een grote boog omheen, iets wat een tegemoetkomende man erg grappig vond, ik krijg er nog steeds de rillingen van. Ik was al even bezig met het maken van een muzieklijst, die heb ik afgemaakt en op de tablet van Qetz gezet. 32 uur luisterplezier op onze reis dit weekend.

Dag 188, donderdag:
‘s Ochtends zat ik lekker rustig in de gezamenlijke ruimte, totdat Hana kwam. Ik heb haar cadeautje en verjaardagskaart opgehaald en hiermee heb ik haar kunnen verrassen. ‘s Middags weer les en ‘s avonds zijn we uiteten geweest voor Hana’s verjaardag, weer gezellig als altijd. Terug op de campus heb ik mijn spullen gepakt, morgen is het weer een vroege ochtend.

Dag 189, vrijdag:
Op tijd opgestaan en eindelijk weer een keer samen met Sue ontbeten, de laatste dingetjes gepakt en toen moesten we even wachten totdat Rina en Qetz terugkwamen met de auto. Samen met Chifen en Sue hebben we beneden zitten wachten en vervolgens de auto volgeladen. Op het laatste moment er nog achter gekomen dat ik het adres niet in mijn telefoon had staan, nog weer even snel naar boven gerend daarvoor. Het was wat druilerig weer, maar wij gaan gewoon naar het zonnige zuiden. In het begin wordt er nog wat gekletst, maar zodra we op de snelweg zitten gaan Sue en Chifen slapen en pak ik mijn boek erbij. Onderweg was het even heel slecht weer, we hebben alles ook wel gezien, sneeuw, hagel en regen. Na een korte stop voor benzine weer verder, gelukkig hebben we een goede muzieklijst om naar te luisteren. Aan het begin van de middag gestopt voor een lunch, een plaspauze en meer benzine. Na zo’n 7 uur zijn we er dan eindelijk, Philadelphia. Nadat we onze spullen hebben gedropt zijn we naar buiten gegaan om de buurt te verkennen. Voordat we het wisten waar we naar het stadscentrum gelopen, daar wat gegeten in een snacktent. Even gestopt in een winkel en daarna weer terug naar ons appartementje. Eerst nog wat gehaald voor ons ontbijt, terwijl ik aan het douchen was hebben de anderen het appartement even verbouwd. In plaats van 2 slaapkamers, hebben ze er 1 slaapkamer en een woonkamer van gemaakt. Na gezellig te hebben gekletst en nog even met Eve te hebben gebeld zijn we gaan slapen. Het lijkt dan heel gezellig met z’n vijven op 1 kamer, maar als er 1 verschrikkelijk ligt te snurken is het wat minder.

Dag 190, zaterdag:
Rond half negen zijn we op gaan staan om samen te ontbijten. We hadden afgesproken om met dezelfde shirts op stap te gaan, het was heerlijk weer en we zijn lopend weer richting het stadscentrum gegaan. De voorjaarsbloemen stonden al mooi in bloei en de bomen hadden al mooie roze kleuren van de bloesem. Onderweg genoten van de mooie stad, langs vele oude gebouwen gelopen die een mooi contrast vormen met de nieuwe gebouwen die net buiten het centrum staan. Het oude gemeentehuis gezien en het oude huis van Benjamin Franklin, helaas alleen van de buitenkant. Geluncht bij een restaurant met de naam “cheese steak”, veel kaas en vlees dus, weer lekker ongezond. Verder door de stad gelopen en voor de tweede keer langs het echte gemeentehuis gelopen, ook een mooi gebouw. Door een enorm lange straat gelopen met bijna elke vlag van de wereld hangend aan de lantaarnpalen. Aan het eind van deze straat heb je een museum dat op zichzelf al een heel mooi gebouw is, hier staat ook het standbeeld van Rocky, waar een enorme lange rij voor staat om mee op de foto te kunnen. Nadat daar een foto is genomen zijn we doorgelopen naar ons appartementje. Daar besloten dat ik wat zou koken, pasta, omdat het makkelijk is en lekker. Eerst de boodschappen gedaan en dan aan de slag, lekker gegeten al zeg ik hetzelf. ‘s avonds hebben we een spelletje gedaan en daarna weer douche en naar bed. Weer veel wakker gelegen vanwege gesnurk.

Dag 191, zondag:
Eerst weer samen ontbeten om vervolgens alles weer netjes op te ruimen en onze spullen gepakt. Eerst een stukje gereden, niet ver buiten Philadelphia staat een enorm oude villa. We waren wat vroeg dus we hebben lekker in het zonnetje gezeten, een spelletje doen. Mijn ogen uitgekeken in dit mooie, unieke huis. In de buurt ergens gegeten in een idyllisch restaurant, helemaal in country style. Ons daarna klaargemaakt voor de rit terug. Eerst een stuk over de gewone wegen gereden, hier heb ik mijn ogen uitgekeken over het prachtige landschap en de kleine dorpjes. Eenmaal op de snelweg heb ik mijn boek er weer bij gepakt totdat het te donker werd om te lezen. Genoten van de zonsondergang die hier echt prachtig kan zijn. Nadat we Chifen bij haar gastgezin hadden afgezet waar we na 6 uur rijden weer terug op de campus. Hier alle spullen weer opgeruimd en op tijd naar bed.

Dag 192, maandag:
Het lijkt voor mij wel onmogelijk om na een weekend trip op te staan op de maandagochtend, nu heb ik mijn eerste lessen dus alweer gemist. De rest van mijn lessen wel netjes gevolgd. ‘s Avonds snel gegeten, mij omgekleed en naar het park tegenover school gelopen, hier werd een voetbal avond georganiseerd. Eindelijk kan ik weer een balletje trappen, jammer dat er maar in 2 talen gesproken werd en geen daarvan was Engels. Van de 40 mensen was ik het enige meisje, gelukkig deed ik niet helemaal onder voor de rest. Vervelend wel dat de mannen zo macho moeten zijn, op een gegeven moment gingen ze zelfs vechten. Niet het beste potje voetbal dat ik gespeeld heb, maar ik heb wel weer wat beweging gehad. Lekker gedoucht en relaxen, op tijd naar bed gegaan.

Dag 193, 194, dinsdag, woensdag:
Niet veel gedaan, netjes naar mijn lessen gegaan en heel veel spierpijn gehad, ik ben gewoon niks meer gewend. Op woensdag was Lina jarig, haar verrast met een klein cadeautje.

Dag 195, donderdag:
Ik was op tijd wakker, snel wat gegeten en dan eindelijk die spierpijn eruit gelopen. Daarna douche en klaarmaken voor mijn les.

Dag 196, vrijdag:
Vandaag ook weer netjes naar al mijn lessen geweest, na het eten nog even tijd voor mijzelf om daarna samen met Lina en een vriendin van haar naar de film te gaan. “Dumbo” was een hele leuke film en de stoelen zijn zo relaxt je zal er zo in slaap vallen als je niet uitkijkt. Na de film zijn we met een Uber teruggegaan, het was ook wel weer tijd om naar bed te gaan.

Dag 197, zaterdag:
Om iets voor 4 uur ‘s ochtend ging mijn wekker, soms denk ik echt dat ik gek ben, maar soms moet je dat er gewoon voor over hebben voor je vrienden. Qetz ging ons verlaten rond deze belachelijke tijd. Wat mij opviel is dat mijn kamergenoot Isabel er niet was, niet dat dat vreemd was. Na gedag te hebben gezegd tegen Qetz zijn we weer naar boven gegaan om nog wat te slapen. Na het slapen gebruncht met de meiden en de rest van de dag lekker gechillt.

Dag 198, zondag:
Vandaag weer lekker niks gedaan, misschien toch wat moeten doen, maar dat zeg je altijd achteraf.

Dag 199, maandag:
Het is 1 april, wel een beetje flauw dat deze bijzondere dag niet op mijn 200ste dag valt. Tussen mijn lessen door ben ik even op het academisch kantoor geweest met de vraag of ze mijn rooster kunnen verlaten voor de laatste 2 weken voor de vakantie, dat kon wel. Vanaf morgen heb ik een super raar rooster, ik heb vanaf morgen geen reguliere les meer, maar nog steeds de vereiste 15 lesuren. Ik heb Cambridge in het niveau waarin ik het sinds januari krijg 5 uren in de week, voor nog eens 5 uren in de week heb ik een Cambridge klas alleen dan een niveau hoger, hiernaast heb ik 2 spin klassen zoals ieder ander die heeft, deze week zijn dat grammatica en woord formatie en dan heb ik nog 1 uur in de week conversatie groep. In beide Cambridge zitten maar 5 mensen, een kleine maar gezellige groep. De lesmomenten zijn wat minder, onder lunchtijd, maar de leskwaliteit is in mijn mening beter. Vandaag dus mijn laatste gewone lessen. ‘s Avonds zijn we met een groepje van 8 meiden uit eten gegaan nog voor Lina’s verjaardag. Heerlijk gegeten en veel gelachen, samen met 1 van de meiden als een idioot staan dansen in de toiletten, van Lina kregen we alleen een rare blik toegeworpen.

Dag 200, dinsdag:
200 dagen ben ik al van huis, meer dan 6 en een halve maand, meer dan 28 en een halve week, 200 dagen, 4800 uur, 288.000 minuten, dat zijn 17.280.000 seconden. Als je dat zo ziet lijkt dat helemaal niet zoveel, maar het is oneindig lang, ondanks dat dat niet zo voelt. De dag dat ik vertrok en hier aankwam staat in mijn geheugen als de dag van gisteren. Die dag is het begin van een heel aantal bijzondere vriendschappen en een heel aantal ongelofelijk mooie herinneringen.
Na een bijzondere dag qua lessen ben ik na het avondeten weer naar de film gegaan. Weer samen met Lina en een heel aantal andere meiden, dit keer zijn we naar de film “5 feet apart” gegaan. Een hele zielige film, maar ook met een aantal grappige momenten. Zat ik net naast die ene persoon die de hele film door heeft zitten huilen, zelf heb ik ook wel een traantje laten vallen. Stonden we op het punt de bioscoop uit te lopen zagen we aan de overkant van de straat, in een verder lege winkel, iemand dansen. 1 van de meiden begon ook te dansen, kijken hoelang het duurt voordat hij dat doorhad, dat duurde wel even. Stond ze daar midden in de straat als een gek te dansen, hier hebben we met z’n allen erg om moeten lachen. Terug op de campus heb ik met Eve gebeld, zij zit momenteel in Japan en af en toe is het leuk om haar verhalen te horen, langer dan een uur met haar aan de telefoon gezeten.

Dag 201, woensdag:
Na al mijn lessen en het avondeten zat ik even alleen op mijn kamer, ik voelde me even wat minder, dat heb je soms, ik vind zelf dat ik daar nog heel veel geluk mee heb gehad. Je moet er alleen niet te lang in vast blijven zitten, ik ben dan maar op tijd naar bed gegaan.

Dag 202, donderdag:
Op het moment dat ik wakker werd merkte ik het al, dat gevoel van gister was er nog. Misschien is het dan niet zo slim, maar ik ben toch nog wat langer in bed blijven liggen, hierdoor heb ik wel mijn conversatieles gemist. Ik had gister kort met Camilla geappt en we hadden afgesproken om even te bellen in de avond. Na al mijn lessen en het avondeten hebben we dat dan ook gedaan, bijna een uur met haar zitten kletsen. Onder het bellen met Camilla werd ik door Gina gebeld, die bel ik straks wel terug. Met Gina heb ik dik een half uur gebeld, die lag lekker bij het zwembad in San Diego. Die gesprekjes hebben mij wel weer een boost gegeven, kan er met nieuwe energie weer tegenaan.

Dag 203, vrijdag:
Vandaag wel weer naar al mijn lessen gegaan. ‘s Avonds zijn we met een grote groep uit eten gegaan voor het afscheid van de beste vriendin van Lina, de laatste weken zijn we ook bevriend geworden. Koreaans gegeten, lijkt bijna een gewoonte te worden, ik ben nu wel een eetstokjes kampioen aan het worden. Natuurlijk weer een hoop gezelligheid. We hadden afgesproken om nog een keer karaoke te doen voordat zij weg zal gaan, dat hebben we daarna nog even kort gedaan. Lekker vals gezongen, maar het gaat natuurlijk om de gezelligheid. Rond half 1 kwamen Sue en ik terug in de kamer, daar zat Isabel haar spullen te pakken, daar bleef ze nog zeker een half uur mee doorgaan ondanks dat Sue en ik al in bed lagen.

Dag 204, zaterdag:
Na de brunch zag ik Lina met haar vriendin buiten zitten, genietend van het heerlijke weer. Ik ben er gezellig bij gaan zitten totdat zij weg moest, gedag gezegd en daarna ben ik verder gaan genieten van de zon terwijl ik honkbal aan het kijken was bij de college aan de overkant van de straat. Ik was er al een aantal keer geweest ‘s avonds met de meiden. Na het avondeten lekker gechillt.

Dag 205, zondag:
Sue en ik lagen beide lekker te slapen toen Isabel binnenkwam om 1 uur, ze besloot dat ze de was nog moest doen en vroeg haar vriend om haar even te helpen. Zachtjes konden ze blijkbaar niet doen, met veel kabaal moest al haar spul naar beneden. Ik ben maar even mijn bed uitgegaan, slapen kon ik toch niet meer. Jammer dat ze zo weg moet gaan, het had ook wel wat vriendelijker gemogen. Ik was op tijd weer wakker net als Sue. Terwijl stond te douche heb ik Isabels achtergelaten rommel maar opgeruimd, ik wil wel een goede, eerste indruk maken. Na de brunch even met de meiden gechillt om de rest van de middag weer honkbal te gaan kijken. Nadat we ‘s avonds hadden gegeten ben ik gaan douche toen ben ik er achter gekomen dat in dit lekkere voorjaarszonnetje kan je ook gewoon verbranden. Heel lelijk, alleen de rechterhelft van mijn hoofd was rood. Mijn nieuwe kamergenoot ontmoet, Hellen komt uit Duitsland en is net als mij 21, ze blijft 3 maanden, net zolang als Sue.

Dag 206, maandag:
Naar mijn lessen geweest en dat is dan ook direct alles wat ik die dag heb gedaan, ‘s avonds nog wel gewandeld, maar dat doe ik bijna iedere avond.

Dag 207, dinsdag:
Na mijn lessen ben ik weer honkbal gaan kijken, het heeft iets verslavends. Na het avondeten nog even een stukje gewandeld.

Dag 208, woensdag:
Tijdens mijn laatste les het Europese voetbal een beetje gevolgd, ik ben nu heel erg benieuwd naar de volgende wedstrijd. Ook vandaag was er weer honkbal, ze begonnen om 4 uur dus zo kon ik na het avondeten nog het laatste stukje zien, een wedstrijd duurt namelijk minimaal 2 uur.

Dag 209, donderdag:
Vandaag weer mijn lessen gehad en rond 2 uur had ik een late lunch in de lounge op de derde verdieping. Net als anders zat ik met mijn rug naar de ruimte, er waren zo'n 8 anderen aanwezig. Opeens hoor ik wat kabaal achter mij en wanneer ik mij rustig omdraai zie ik dat één van de meiden een epileptische aanval heeft, er staan al 2 anderen bij. Ik ren snel naar beneden en vertel aan de receptie medewerkster wat er aan de hand is, ik vertel het ook aan de campus directeur voordat ik weer naar boven ga. Zij bellen een ambulance en komen te hulp. Wanneer ik weer boven kom ligt het meisje half bewusteloos op de grond, ze komt bij maar maakt rare bewegingen. Het duurt niet lang voordat de ambulance er is ook komt de brandweer, waarvoor weet ik niet, maar die zijn ook zo weer weg. Ze wordt meegenomen met de ambulance en later hoorde ik dat het naar omstandigheden goed met haar gaat. Dat was flink schrikken en het is weer iets wat je nog wel even door de school hoort gaan. De rest van de dag was gelukkig rustig.

Dag 210, vrijdag:
De laatste lessen voordat ik en een heleboel anderen 2 weken vakantie hebben, een aantal mensen vertrekken vandaag al naar hun vakantiebestemming. In 1 van mijn klassen waren we dan ook maar met twee studenten, wel lekker rustig, maar niet echt functioneel. In mijn andere klas waren we met z’n drieën. Na het avondeten kunnen genieten van een leuke honkbalwedstrijd, waar een boze coach was en iemand tegen de met kussens bedekte muur aanrende.

Dag 211, zaterdag:
Redelijke op tijd wakker, even moeten wachten totdat het tijd was voor de brunch. ‘s Middags weer van het heerlijke weer kunnen genieten van de zon, nu heb ik me wel ingesmeerd, ik wel niet nog eens zo lelijk verbranden. Helaas was de honkbalwedstrijd niet zo’n succes. Na het avondeten samen met Sue wezen wandelen en toen besloten om even te gaan tennissen. Hellen speelt tennis, zo kwamen we op dat idee, want we hebben beide nog nooit van ons leven deze sport gespeeld. Het is ook niet zo makkelijk als het lijkt, maar we hebben wel erg gelachen. Omdat ik toch mijn sportkleren aan had, ben ik nog maar een stukje gaan hardlopen.

Dag 212, zondag:
Lekker vroeg mijn bed uitgegaan om met mijn lieverds van thuis te bellen, we hebben het dit keer kort gehouden. Daarna direct begonnen met het schrijven van deze blog, ik had het al zolang niet meer gedaan, daar ging wel even wat tijd in zitten. Nadat ik met Sue en Hellen had gebruncht ben ik meteen weer verder gegaan. Om 1 uur ben ik samen met Hellen en een vriendin van haar weer bij het honkballen gaan kijken. Ook vandaag was het weer lekker zonnig alleen een koude wind kon mij kippenvel geven. Jammer dat ze ook vandaag weer moesten verliezen. Samen met Sue gegeten en dan het laatst eindje van mijn blog schrijven. Vandaag wel spierpijn in mijn arm, anders waren Sue en ik voor nog een potje tennis gegaan.