New York, Thanksgiving en Black Friday - Reisverslag uit Boston, Verenigde Staten van Christine Overgaauw - WaarBenJij.nu New York, Thanksgiving en Black Friday - Reisverslag uit Boston, Verenigde Staten van Christine Overgaauw - WaarBenJij.nu

New York, Thanksgiving en Black Friday

Door: Christine

Blijf op de hoogte en volg Christine

24 November 2018 | Verenigde Staten, Boston

Dag 60, woensdag:
Voor het eerst in mijn leven heb ik doelbewust jazz op gezet. Het is rustgevende muziek zonder woorden, heerlijk. Het doet me denken aan mijn wandeling van net. Naast de campus ligt een meer en ik ben daar om heen gelopen.

Buiten is het nu 3 graden onder 0, toch ben ik net terug van een mooie wandeling. Een wandeling waarin ik nagedacht heb over de simpelste dingen. Vooral over hetgeen dat ik super gelukkig ben dat ik hier kan zijn. Ik heb er hard voor gewerkt en ik geniet, maar geniet ik wel genoeg? De eerste 2 maanden zijn zo snel gegaan, ik heb al zoveel gedaan, maar nog lang niet genoeg. Ik ben hier voor een beperkte tijd, ik kan er maar het beste uit gaan halen wat er in zit. Het is koud en ik heb even spijt dat ik mijn sjaal niet om heb, maar ik denk er geen moment aan om weer naar boven te lopen om hem op te halen. Ik kruip wel iets dieper weg in mijn kraag.

Het is donker, stil, de wind waait de bladeren over de lege straat, het is koud, maar toch loop ik langzaam. Een tempo waar ik normaal gesproken een hekel aan heb, want ik heb, net als vele anderen, altijd haast. Iets wat ik op dit moment niet goed snap. Maar hier heb ik alle tijd van de wereld. Ik kijk naar de huizen, ondanks dat er overal wel een auto staat en ligt brand, zien de huizen er verlaten uit. Misschien komt dat omdat ik geen mensen zie, zoals vele Nederlanders hou ik ervan om bij mensen naar binnen te kijken. Het is misschien niet netjes maar het gaat vaak automatisch. Ik kijk dan ook voor het grootste gedeelte naar het meer, het kleurt zwart nu het donker is. De lichten die eromheen zijn weerkaatsen prachtig in het water en geven een groot gevoel van rust. De bomen die er omheen staan, zijn de meeste bladeren al verloren, de rest zullen wel weg zijn na het weekend. Ik kijk naar het meer, de bomen eromheen en de lucht. Het is een heldere lucht toch kan ik maar 1 ster ontdekken. Ik zie wel verschillende vliegtuigen opstijgen en dalen, het vliegveld is hemelsbreed niet ver hier vandaan. De maan vervaagt wat in een mistige lucht, hier beneden zie ik daar verder niks van. Het is windstil geworden wanneer ik naar de Amerikaanse vlag kijk. Ik vervolg mijn weg en terwijl ik langs een parkeerplaats loop kijk ik naar de nummerborden. Op de meeste borden staat dat ze uit Massachusetts komen, sommige komen uit New York en anderen uit New Jersey. Terwijl ik verder loop denk ik aan mijn aankomende vakantie, de kerstvakantie. Ik heb er al eerder over nagedacht en ook al over gesproken, maar wat ga ik die 2 weken doen. Ik ben er achter gekomen dat reizen rond deze tijd heel duur is, dus die optie valt al een beetje weg, je weet maar nooit, misschien ga ik eens gek doen. Ik weet dat de familie van Eve naar Amerika komt om kerst te vieren. Sue gaat naar haar zus die ergens ten zuiden van hier is. Gina haar vriend komt naar hier om met haar de vakantie door te brengen. Ik weet van nog een aantal mensen dat ze niet hier zullen zijn voor de vakantie, wat ik heel goed begrijp. Camilla en ik lijken de enige te zijn die hier zullen zijn voor het vieren van dit grote feest. Terwijl ik verder loop denk ik aan alle dingen die ik zou kunnen doen, ik ga ze niet met jullie delen, er komt misschien wel helemaal niks van terecht.

De wandeling heeft me goed gedaan, zoals er vaak gezegd wordt, frisse lucht en beweging zijn goed voor je hoofd, om je gedachten even anders te ordenen. Misschien moet ik dit vaker doen voordat ik mijn blog ga schrijven, misschien worden ze daar wat leuker van. Misschien ben ik ook wel te kritisch op ze of verwacht ik meer van mezelf. Er is mij vaak gezegd je moet jezelf uitdagen, anders wordt je niet beter en is het leven maar saai. Als ik mijn blogs terug lees lijkt mijn leven soms ook wel saai. Maar na zo’n wandeling denk ik daar dan weer heel anders over. Ik zit te denken dat ik misschien wel de gelukkigste persoon ben dat er gewoon een droom is die uit gaat komen, morgen ga ik mijn koffer pakken, ik ga een weekend naar New York. DE stad, waar je, wanneer je in de buurt bent, toch even langs moet gaan. Even door Central park lopen of de grote billboards op Times Square bewonderen, of alle die andere honderd dingen die je kan doen wanneer je in New York bent. Ik ben heel erg benieuwd, het enige wat ik zeker weet van deze trip, is dat ik hem nooit van mijn leven zal vergeten en dat het heel vermoeiend gaat worden. Helaas zijn de weersvoorspellingen nog niet zo goed voor dit weekend, maar wie weet zijn de weermannen hier net zo slecht als in Nederland en zitten ze er af en toe gewoon eens flink naast. Maar wat het weer ook doet, ik ga hier zeker van genieten.

Dag 61, donderdag:
De wekker gezet om vroeg op te staan om nog even gauw de was te doen voordat ik vertrek. Al mijn spullen gepakt en om 9.30 de campus verlaten. Eerst met de normale bus naar een ander deel van de stad waar de bussen vertrekken naar andere grote steden, bijvoorbeeld New York. Nog even gauw naar de WC en wat te eten voor onderweg kopen en dan vertrekt de bus rond 11.30 naar New York. Eerst wat gekletst om vervolgens weg te dommelen. Ik heb erg genoten van het landschap dat heel anders is dan in Nederland. In Nederland kijk je regelmatig over de uitgestrekte velden met verschillende dieren in het landschap. Hier kijk je voornamelijk naar de bomen die soms op een mooie rotsige ondergrond staan, als je hier niet naar kijkt dan kijk je naar een stedelijk uitzicht. Toen we in de buurt kwamen van New York begon het te sneeuwen, niet heel hard of zo, maar na een uur lag er een pak sneeuw van ongeveer 10 centimeter. De bus had hier moeite mee als we dan een kleine helling op moesten nadat we weer eens stil hadden gestaan. Het verkeer stond inmiddels muurvast, niet alleen door de sneeuw, maar ook door een gedeeltelijke afgezette weg. Na nog weer een uur is het sneeuwen overgegaan in een soort van regen. Het is al donker wanneer we door New York rijden. Zo rond 19.45 stappen we uit de bus ergens in deze enorme stad. Eerst maar iets eten, het liefst iets simpels zodat we verder kunnen reizen naar onze AirBnB, een hamburger werd het dus. Om 22.00 kwamen we daar eindelijk aan. De metro en de bussen zijn hier nog niet zo makkelijk als in Boston. Eerst de kamers maar verdelen, er zijn er 3, maar de bedden zijn niet heel groot, meer maatje twijfelaar. We zijn met z’n 5 dus er is er 1 gelukkig. We zijn er zonder al te veel gedoe redelijk snel uitgekomen. Ik deel mijn kamer met Eve, Moe deelt haar kamer met Sue en Camilla was de gelukkige in dit geval. Nog even overleggen, douche en dan naar bed, rond middernacht.

Dag 62, vrijdag:
Rond 9 uur ons appartement verlaten om te gaan ontbijten bij een populaire bagel winkel. Als ik de juiste keuze had gemaakt was het super lekker geweest, maar ik wou wat nieuws proberen, smaakte alleen niet zo goed als ik had gehoopt. Vervolgens een paar winkels in geweest, maar niks gekocht. Vervolgens met de super verwarrende subway naar het centraal station gegaan. Was super mooi om te zien was, het is super groot en een geweldige plek om even stil te staan en om je heen te kijken voordat je op de trein stapt. Dat hebben wij dan niet gedaan, wij zijn naar de bibliotheek gegaan. Een enorm gebouw met veel toeristen, maar super om te zien. Onderweg naar central park zagen we een straat die helemaal afgezet was door de politie. Alleen als voetganger kon je er langs, nieuwsgierig als wij zijn, zijn we even wezen kijken wat daar aan de hand was. Het bleek de privé ingang van de Trump Tower. Aan de andere kant heb je een publieke ingang, moesten we toch even naar binnen. Een prachtig gebouw van binnen, jammer dat er overal bewaking en politie rondloopt, maar dat zal dan wel nodig zijn. Door prachtig Central Park gelopen, misschien nog niet eens de helft gezien, het is zo groot, maar super mooi. Het volgende punt op de agenda was het Metropolitan museum. Een gigantisch gebouw waar je gerust de dag door kunt brengen, ze hebben allerlei verschillende dingen om te zien. Helaas hadden wij niet de tijd, na 2-3 uur zijn we richting Times Square gegaan. Niet iedereen houdt evenveel van musea. In de buurt van Times Square hebben we pizza gegeten op een Italiaanse manier, beter dan alle pizza die ik tot nu toe hier gegeten heb. Het was al ergens in de avond, dus al donker, toen we Times Square op liepen. Het ziet er dan verbazingwekkend uit. Het is eigenlijk alleen maar grote reclameborden, maar het ziet er echt fantastische uit. Vanaf hier zijn we naar Rockefeller Center gelopen. Helaas was de beroemde kerstboom nog niet van zijn omhulsel ontdaan en was de ijsbaan die daarvoor ligt nog niet in gebruik. Toch waren we daar niet voor niks. Op een van de gebouwen daar in de buurt hadden ze een lichtshow met kerstmuziek, zag er ook weer heel mooi uit. Terug in het appartement was het al ver na middernacht, direct maar naar bed, morgen weer een lange dag te gaan. Vandaag al ongeveer 18 kilometer gelopen, maar zien hoeveel dat er morgen gaan worden.

Bijna alles in deze geweldige stad is mooi, behalve dat de mensen niet zo beleefd zijn als dan wat ik gewend ben in boston. De mensen hier hebben ook allemaal haast en vinden het al te veel moeite om iets uit te leggen. En dan het openbaar vervoer, dat is hier zoveel meer ingewikkelder dan in Boston. Dan helpt het ook niet mee dat ze op vele plekken nou net dat weekend aan het werk moeten.

Dag 63, zaterdag:
De meeste sneeuw is alweer verdwenen, hier en daar zie je nog een hoopje liggen. Begonnen met een heerlijk ontbijt om vervolgens een kijkje te gaan nemen bij de Brooklyn Bridge. Vanaf hier heb je prachtig uitzicht over Manhattan, de plek waar alle grote en bekende gebouwen staan. We konden helaas niet naar The Statue of Liberty, maar we hebben een plekje kunnen vinden waar we hem van een afstand konden zien, we hebben hem dus toch gezien. Als je dan langs de waterkant staat merk je pas hoe koud het echt is, dat is heeeeel koud. Vervolgens zijn we naar de 9/11 memorial en museum gegaan. Heel bijzonder om dat te zien en te horen wat daar allemaal precies gebeurt is. Wat het extra speciaal maakt is dat het gemaakt is op precies dezelfde plek als waar de Twin Towers stonden. Toen we dit gezien hadden was het alweer donker. Het was dan ook alweer tijd om wat te gaan eten. Het grappige is dat ze hier een zelfde soort eetgelegenheid hebben als in Boston. Een grote hal met allerlei kleinere eetgelegenheden daarin. Hier kunnen genieten van een hamburger en een ijsje. Na dit heerlijke diner zijn we weer naar Times Square gegaan, nu hebben we wat geshopt in onder andere de Disney store en de M&M store die beide super groot zijn. Nog even langs het gebouw waar de Jimmy Fallon show gehouden wordt voor een foto, Camilla is groot fan. Dan is het ook alweer tijd om terug naar het appartement te gaan, het was al bijna middernacht. We hebben gelukkig minder gelopen dan gister, laat het alleen maar bij 1 kilometer verschil zijn.

Dag 64, zondag:
Lekker rustig aangedaan, spullen pakken en klaarmaken voor weer een lange dag. Een beetje fancy gebrunched en wat rondgelopen op zoek naar iets wat wij nog graag wilden doen. We vonden een museum, voor de mensen die bekend zijn met de film “Night at the Museum”, daar wilden wij heen. We mochten alleen niet naar binnen om de simpele reden dat wij koffers bij ons hadden. Desondanks was het een prachtig gebouw om te zien. Nog even wat gekocht, voornamelijk souvenirs, en dan gauw door naar de bus. 4,5 uur deden we er dit keer over, de normale tijdsduur. Onderweg samen met Eve een filmpje gekeken. Terug in Boston voelde weer echt als thuis komen. Rond 11 uur weer terug op de campus, eerst alles maar eens opruimen, even snel douche en dan moet je nog je huiswerk maken. Om half 1 lig ik dan eindelijk in bed.

Dag 65, maandag:
Ik weet dat het niet netjes is, maar ik kon echt mijn bed niet uitkomen. Mijn eerste les had ik dan gemist, maar ik bleek niet de enige, de helft van de klas bleek die ochtend niet aanwezig te zijn. Voor foundation les was het tijd om ons goede doel te presenteren, dat ging gelukkig super en achteraf als groep een groot compliment gekregen van de docent, een enorme opluchting. Na alle lessen de middag doorgebracht met Nederlandse series terugkijken. Ergens in de avond ben ik samen met Camilla mijn huiswerk gaan maken. En ergens halverwege zijn we in de slappe lach beland, heerlijk alles eruit lachen. Komt Eve binnen die ons aan zit te kijken alsof wij gek waren, maar wij konden niks zeggen, zo ging ze ook weer weg.

Dag 66, dinsdag:
De ochtend was niks bijzonders. In de middag tijdens de reguliere les beginnen we altijd met het bespreken van ons huiswerk. En ja hoor, daar was de slappe lach weer, was wel een beetje gênant, maar je kan er niks aan doen. De rest van de dag nog maar wat bijkomen van mijn drukke, maar leuke weekend.

Dag 67, woensdag:
In het computerlokaal was het weer tijd voor een level test, voor mijn gevoel was het niet veel anders dan de vorige keer, maar waarschijnlijk ga ik weer een niveau omhoog. Mijn tweede reguliere les zat ik naast Camilla, dat was niet zo slim. Ergens tegen het einde van deze les begonnen we weer te lachen. De docent stelde daarom voor om dit lange weekend even geen suikers te eten, goed plan, gaat waarschijnlijk niet lukken, helaas.

Dag 68, donderdag:
Thanksgiving, een groot Amerikaans feest waarbij enorm veel gegeten wordt en veel tv gekeken wordt. Er wordt dan meestal kalkoen gegeten en American football gekeken. Voor mij betekende het meer lekker uitslapen en de hele dag niks doen. Bij ons diner hadden we ook kalkoen, maar dat was verder niet bijzonder, dat hebben we hier wel vaker. Wat wel bijzonder was, was de taart. Er stonden verschillende soorten taart, ik denk iets van appeltaart, maar dat was zo weg. Er was ook een grote taart, versierd met glazuur en de woorden “Happy thanksgiving”. Die smaakte prima. ‘s Avonds samen met Sue en Camilla een film gekeken, hierna is Sue weggegaan en hebben we samen met Eve nog 2 films gekeken, dat ging gepaard met veel snoeperijen, suikers dus. Het geen wat we niet mochten eten dit weekend. Rond middernacht kwam Sue nog even langs om te vragen of wij samen met Moe en haar wilde gaan shoppen voor Black Friday. Dat is een andere traditie van de Amerikanen, de dag na Thanksgiving met z’n allen massaal gaan shoppen voor kerstmis, iets wat nog een maand duurt voordat dat zover is. We kennen allemaal wel de filmpjes van Black Friday, het gaat er soms heftig aan toe. Wij besloten om nog maar een film te kijken. Toen ik dan zo rond 2.30 ‘s nachts in mijn kamer in kwam, waren mijn beide kamergenoten nog niet thuis.

Dag 69, vrijdag:
Weer lekker uitslapen, de dag dan wel goed begonnen met een lange brunch. Daarna de was gedaan en begonnen met het schrijven van mijn blog. Dat ging super tot Sue kwam, gezellig met haar zitten kletsen. Ze vertelde dat Black Friday helemaal niet zo heftig was als dat ik mij had voorgesteld. Ook vertelde ze mij dat ze pas om 7.30 die ochtend terug was van haar nachtelijke shop trip. Vervolgens kwam Camilla, die verveelde zich en wij hebben vervolgens besloten om samen met Moe te gaan shoppen. Terwijl het gebouw uitgestorven leek en de meeste mensen al weer terugkwamen van het shoppen, gingen wij net weg. 6 en een half uur lang hebben we door de kou gelopen, winkel in, winkel uit. Het enige wat ik gekocht heb is een broek voor 7$, koopje. Tussendoor even wat gegeten bij de McDonalds, maar zo is er een eind gekomen aan het schrijven van mijn blog. ‘s avonds niets meer gedaan, maar toch weer laat op bed.

  • 25 November 2018 - 06:33

    Bert Duursema :

    Lieve Christine,
    Wat een fantastisch mooi verhaal. Een goed beeld met met wat
    Jij daar ( zo ver weg) allemaal mee maakt.#jjaloers.
    Heel veel plezier de komende tijd, en blijf vooral genieten

    Bert Duursema

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Boston

Christine

Ik ben Christine en ik zit voor 9 maanden in Boston.

Actief sinds 17 Sept. 2018
Verslag gelezen: 301
Totaal aantal bezoekers 8450

Voorgaande reizen:

16 September 2018 - 26 Mei 2019

Boston

Landen bezocht: