Weer met z'n tweetjes - Reisverslag uit Boston, Verenigde Staten van Christine Overgaauw - WaarBenJij.nu Weer met z'n tweetjes - Reisverslag uit Boston, Verenigde Staten van Christine Overgaauw - WaarBenJij.nu

Weer met z'n tweetjes

Door: Christine

Blijf op de hoogte en volg Christine

02 December 2018 | Verenigde Staten, Boston

Dag 70, zaterdag:
Eindelijk mijn blog geschreven. Als ik doortyp kost het me misschien een kleine 2 uur, maar ondertussen doe ik ook andere dingen en klets ik met mensen om het allemaal gezellig te houden. Zo duurt het een uurtje langer, maar gaat het op een lekker relaxte manier en is het veel leuker om te doen. Ik hoop dat het dan ook leuker is om te lezen. De rest van de dag niets bijzonders gedaan. Bij het avondeten zaten we wel met een gezellige grote groep, iets waar ik heel erg van kan genieten.

Dag 71, zondag:
Deze dag niet zoveel gedaan totdat het 5 uur was. Toen snel gegeten en klaarmaken voor een leuke avond uit. We waren erg op tijd, dus zijn we even bij de Starbucks naar binnen gegaan. Vervolgens door de beveiliging, voordat we het theater in mochten. Amerikanen voelen zich blijkbaar alleen veilig als ze bij de simpelste gelegenheden eerst door een detectiepoortje lopen en er in iedere tas gekeken is. Met Gina en haar Koreaanse vriendin afgesproken waar we elkaar weer zullen zien, want zij zaten ergens anders dan Eve en ik. Eve en ik zijn vervolgens op zoek gegaan naar onze plek. Bijna helemaal bovenin zaten we, toch viel het uitzicht niet tegen. En dan moet je wachten in de stoelen die niet voor grote mensen is bedoeld, voor mij was het precies groot genoeg, voor mijn benen misschien wel aan de kleine kant. Wat ik best bijzonder vind want ik ben niet groot. Eindelijk begon het, het John Legend christmas concert. Heel erg genoten van zijn mooie muziek. Daarna weer naar huis en naar bed.

Dag 72, maandag:
Jahoor, het is weer gebeurd. Na mijn level test van woensdag mag ik weer een niveautje omhoog. De eerste les was ook direct pittig en niet leuk, hopelijk gaat het de rest van de week beter. De rest van mijn rooster voor deze week ook even bekeken, mijn spin klassen zijn ook veranderd. Ik heb Amerikaanse politiek en literatuur. Nu heb ik totaal niks met politiek, dus die les heb ik veranderd naar een verken Boston klas. Alleen kan ik dat pas vanaf volgende week doen, 1 weekje politiek gaan volgen. ‘s Middags met Camilla gewandeld en non-stop lopen kletsen over van alles en nog wat, super gezellig. Na het avondeten mijn favoriete Nederlandse programma’s terug gekeken. Wel weer veel te laat naar bed gegaan.

Dag 73, dinsdag:
Voor mijn gevoel veel te lang in mijn bed liggen slapen, het was na elven dat ik er is uit kwam. Dat is denk wel het grootste nadeel van middag lessen. De les politiek had ik als eerst, weet niet zo goed wat ik daarvan moet zeggen. De lesstof was wel okay, maar de docent was enorm raar. Ze valt de hele week in voor een andere docent die ik nog niet ken. Mijn reguliere les was gelukkig niet zo moeilijk als gister, maar ik was weer blij dat ik ervan af was en dat had ik anders nooit. Na het eten weer een lange wandeling gedaan met Camilla en weer was het super gezellig.

Dag 74, woensdag:
Vroeg opstaan om naar mijn les te gaan, dit keer kwam er door de kier van het gordijn een straal oranje zonlicht naar binnen. Het zag er super mooi uit, alleen jammer dat de zon al zo goed als op was, anders had ik wel even kunnen geniet van een mooie zonsopkomst. Wat mij opvalt is dat het hier heel vroeg licht wordt, het wordt ook wel vroeg donker, maar het is anders als bij ons thuis. Ik had eerst reguliere les en die viel gelukkig mee vergeleken met de 2 dagen hiervoor. Direct hierop aansluitend had ik literatuur. Ik weet nog niet zo goed wat ik van deze les moet vinden. We beginnen met een gesprekje dat betrekking heeft op het onderwerp van de dag. Vervolgens een verhaaltje gelezen, hier wat vragen over beantwoord en daarna moesten we zelf wat schrijven. ‘s Avonds weer een wandeling gemaakt met Camilla en Sue dit keer. We hebben onszelf voorgenomen om iedere dag even wat te wandelen. Zonder op onze telefoon te kijken, maar dat gaat automatisch, maar ook zonder dat we weten waar we lopen, wat best leuk ik zo ontdek je nieuwe dingen.

Dag 75, donderdag:
Ook vandaag heb ik alleen maar middag lessen. Nu heb ik alleen wel besloten om redelijk op tijd op te staan. Lekker relaxed ochtendje, weer politiek. Deze les vond ik best wel leuk, maar ik heb het al veranderd, dus dit was mijn laatste les voor nu. Als ik verken Boston echt niks vind ga ik terug naar deze klas. Ik en Sue hebben samen zitten denken om deel te nemen aan de Cambridge course, dit is ook gewoon Engels alleen kun je hier wat meer mee. Deze middag was er wat informatie en een soort niveau test. Hier zijn wij dus naar toe gegaan. Ik ben erg benieuwd naar mijn resultaat, maar ik denk niet dat ik hier aan mee ga doen. Na het avondeten zijn we met een grote groep naar Boston Common gegaan. Dit is een park wat meer in het centrum. Hier hadden ze een kerstboom verlichtings ceremonie. Het was super druk en het duurde even voordat de lichtjes aangingen, maar het was super gezellig en mooi. Er waren verschillende artiesten op het podium waaronder Andy Grammer en er was vuurwerk. Vervolgens wilden we weer terug naar de campus, was het super druk in de metro, we hadden geluk dat we er in konden. Terug op de campus moest ik Expeditie Robinson kijken, ik ben een soort van verslaafd aan dat programma. Rond 1 uur naar bed gegaan, veel te laat natuurlijk, maar ik kon nog steeds niet slapen. Rond 3 uur, maar eens gaan kijken waar mijn kamergenoten waren, ik was namelijk nog alleen. Sue heb ik niet kunnen vinden en Moe was in de studie lokaal, met haar even zitten kletsen en dan toch maar weer naar bed. Niet veel later kwam Sue binnen en vervolgens ook Moe. Rond 4 uur dan toch eindelijk in slaap gevallen.

Dag 76, vrijdag:
Ik was nog voor mijn wekker wakker, deze nacht ongeveer 3 uurtjes geslapen, toch was ik klaarwakker. Na mijn gewone lessen had ik weer literatuur, dit keer ging het over gedichten. Nog niet heel interessant, maar ik denk wel dat ik in deze klas blijf, het is wel relaxed. ‘s Middags was er een diplomering voor de leerlingen die dit weekend zullen vertrekken, dat zijn er ongeveer 40 van de ongeveer 250 studenten dat er zijn. Sebastiaan vertelde ook dat er volgende week weer ongeveer 20 weggaan en er komt niks bij. Sebastiaan is denk ik de enige Nederlander die ik af en toe is spreek en met wie ik echt op kan schieten. De andere Nederlanders die hier zijn spreek ik eigenlijk nooit, we zeggen wel altijd gedag tegen elkaar. Het was heel leuk om hierbij te mogen zijn, maar het was ook heel jammer om afscheid te moeten nemen van een aantal klasgenoten en mijn kamergenoot, Moe. ‘s Avonds zijn we met een kleine groep uit eten gegaan om een soort van afscheid te nemen van Moe. Na het eten zijn we naar de bakkerij gegaan om een gebakje te halen. Samen met Sue en Camilla hebben we ook een kaart gemaakt en andere mensen daar wat op laten schrijven. Met hetzelfde groepje hebben we Moe verrast. Gezellig zitten kletsen, ook met andere mensen die binnenkwamen lopen in de gezamenlijke ruimte waar we zaten. Met Sue en Moe hadden we afgesproken om de hele nacht wakker te blijven. Moe is al de hele week bezig met het veranderen van haar slaapritme voor als ze terug moet naar Japan. Wij zouden haar deze nacht gezelschap houden.

Dag 77, zaterdag:
De hele nacht wakker blijven is niet gelukt voor Sue en mij, ik ben rond half 3 gaan slapen en Sue rond 4 uur. Voor Moe die al wat had geoefend was het geen probleem. Rond half 9 begon ze haar laatste spullen te pakken en rond 10 uur hebben we afscheid van haar genomen. De rest van de ochtend zitten kletsen met wat mensen om vervolgens te brunchen. Terwijl Sue weer naar bed ging heb ik een filmpje gekeken. Na het avondeten ben ik samen met Sue, Eve en Camilla naar Target gelopen. Donderdag hebben Sue en ik een koelkast overgekocht voor een prikkie en die moest gevuld worden. Dat is hij nu, niet alleen met onze eigen spullen, maar ook met dat van Camilla, misschien moeten we maar een sleutel voor haar gaan regelen, ze is zo vaak bij ons. De rest van de avond zaten we met een groepje in onze, iets meer opgeruimde, kamer. Ik kan blijkbaar toch heel goed overweg met weinig slaap, overdag zit ik vol energie terwijl ik de afgelopen paar nachten soms niet meer dan 6 uur slaap. Thuis lag ik altijd op tijd in bed en had ik de grootste moeite met opstaan, hier blijkt dat toch totaal anders.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Boston

Christine

Ik ben Christine en ik zit voor 9 maanden in Boston.

Actief sinds 17 Sept. 2018
Verslag gelezen: 301
Totaal aantal bezoekers 8436

Voorgaande reizen:

16 September 2018 - 26 Mei 2019

Boston

Landen bezocht: