Geklop

Dag 16, maandag:
Terwijl ik mijn vorige verslag aan het weg typen was komt Sue binnen met Koreaans eten. Niet heel ongewoon, zij komt namelijk dagelijks binnen met eten of snacks rond een uur of 10. Die deelt ze dan graag met mij, ik zeg haar elke keer weer dat ze me dik maakt met al dat gesnack, maar elke keer weer probeer ik weer hetgeen wat ze bij zich heeft. Vaak is het lekker, maar soms valt het tegen. Zo heb ik een keer zeewier geprobeerd, beviel me nog niet echt. Nu was het een Koreaans gerecht, ze zei dat het een beetje pittig was, ik hou daar niet zo van, toch heb ik het geprobeerd. Niet de beste keuze, het was zo pittig dat ik water niet wou proberen. Ik heb mijn zak met dropjes maar opengemaakt, voor dat je het weet heb je er 5 achter de kiezen en staat je mond nog steeds in de brand. Sue moest zelf toch ook wel toegeven dat het voor haar ook wel erg pittig was, terwijl al wat meer gewend is dan mij.

Dag 17, dinsdag:
Dit keer moest ik op tijd beginnen met mijn les, wat normaal geen probleem is, maar nu had ik letterlijk de hele dag les. Dan moet je 's ochtends ook nog beginnen met gesprekken voeren. 50 slaperige tieners die met elkaar in gesprek moeten in de ochtend werkt nog niet echt. De meeste zitten slaperig in hun stoel nog even bij te komen, een geslaagde les dus. Vervolgens ga je verder met je normale lessen en ben je heel blij als het 5 uur is. Maar wat te doen met de avond? Terwijl ik een beetje verveeld achter mijn laptop zit, wordt er geklopt, Camilla verveelde zich ook. Haar kamergenoot was ziek, daarom was ze liever niet in haar kamer. Zo raakte we weer aan de klets over films, zo hebben we besloten om Harry Potter te gaan kijken. Bij een film horen natuurlijk snacks. Bij ons in de kelder staan een aantal automaten met allerlei verschillende snoeperijen. Dus 4 trappen naar beneden en weer omhoog voor het ongezonde lekkers.

Dag 18, woensdag:
Ook woensdag mocht ik weer op tijd uit bed voor mijn lessen. Zoals iedere woensdag heb ik 's ochtends normale lessen en 's middags heb ik film discussie, iets wat ik heel erg leuk ben gaan vinden. Zo was het onderwerp voor deze dag "vrienden". Ik zat tijdens deze les naast iemand die ook in mijn reguliere klas zit, dus die ik al redelijk goed ken. Eerst mochten we over onze eigen vrienden vertellen en hoe we hetzelfde waren of juist verschillen. Een hele moeilijke opgave, iets wat je niet zou verwachten, maar leg het maar eens uit in een andere taal. Vervolgens moesten we iets over de ander vertellen. Dan hoor je dat jij altijd vrolijk bent en veel lacht, iets wat ikzelf niet door heb, maar anderen juist opvalt en een beetje vrolijker maakt. Na deze les mijn huiswerk gemaakt met Camilla en Gina, vervolgens wilden we bespreken wat te doen met de rest van de middag. Camilla en Gina hadden al een plan, zij wouden graag een drankje doen. Ik ging samen met Eve met ze mee, zonder dat wij wat zouden drinken. We mochten helaas niet blijven. Het back-up plan was om even langs de supermarkt te gaan voor wat te drinken. De rest van de middag hebben we veel gekletst en nog meer gelachen, heel veel gelachen. Camilla en Gina wilden toch graag terug naar het café en hebben gezelschap geregeld dat oud genoeg was voor een drankje. Na het diner ben ik weer op mijn kamer beland en nog geen 15 minuten later werd er weer op de deur geklopt, Camilla. Voordat ze naar de kroeg zouden gaan wou ze nog even komen kletsen. Maar wat moest ik nu met mijn avond doen? Eve kwam langs en samen hebben we nog een film gekeken. Vervolgens kwam Sue op het idee om even naar de winkel te gaan. Voor ons is dat 10 minuten lopen en je kan daar echt van alles halen. Ik heb daar gevonden wat ik al een aantal dagen zocht, wax blokjes. Die leg je dan in je kast en dan ruikt hij weer fris, tip van mijn collega, werkt heel goed.

Dag 19, donderdag:
In de les van vandaag had mijn docent besloten om een klein project te doen. Vandaag maken, morgen presenteren. Je deed het project met z'n tweeën en degene naast jou is je partner. Laat ik nou net naast de enige persoon zitten waar je geen partner mee wilt zijn. Ze is heel aardig, maar het liefst praat ze Frans of Engels met bijna onverstaanbaar Frans accent. Daarnaast kan ze zich moeilijk uiten in het Engels. Onze samenwerking ging dus niet echt goed, we konden het nog niet helemaal eens worden. Aan het eind van de les waren we dus nog niet klaar, gelukkig mochten we er de volgende ochtend nog even aan werken. Na de les was het tijd voor diner en huiswerk. We hadden het er al een aantal dagen over om een fiets te huren voor een kleine tocht. Ze hebben hier door de hele stad verschillende stationnetjes staan met fietsen die je zo mee kan pakken tegen kleine betaling. Wij kwamen er helaas niet helemaal uit, mede door het slecht werkende scherm, onze back-up was om naar de winkel te lopen voor wat te drinken. We zijn alleen langs de winkel gelopen in de richting van de ijssalon. Terug op de campus hebben we een spelletje gedaan en zo zijn we de avond doorgekomen.

Dag 20, vrijdag:
In de ochtend ons project afgemaakt en gepresenteerd, blij dat ik daar vanaf ben. Er zaten hele leuke dingen bij, ik heb ook weer heel erg moeten lachen. Deze dag was ook alweer de laatste dag van een van mijn klasgenoten, voor iedereen had ze dan ook een cadeautje, super lief. Lunch hebben we gegeten bij een Thais restaurant, het was heel lekker. Maar als je rustig zit te eten en er komen 2 agenten binnen, die ook gewoon voor lunch kwamen. Maar elke keer zaten ze je aan te kijken, wordt je toch een beetje zenuwachtig, heel raar want je doet niks verkeerd. Na alle lessen een korte wandeling gemaakt en genoten van het mooie weer. Het weer is hier per dag heel verschillend, de ene keer is het koud en regenachtig terwijl de andere dag het over de 25 graden is en super zonnig. Na het eten zijn we richting de bioscoop gegaan. Met Sue, Camilla en Gina hadden we het de dag ervoor al afgesproken, ook welke film. Nu wou Eve graag mee, dat mag natuurlijk, zij kwam er alleen later pas achter dat we naar een romantische film zouden gaan. Daar blijkt ze dus niet van te houden, ze houdt meer van horror, maar omdat het al besloten was ging ze toch maar mee. Een bioscoop zaal in Amerika ziet er toch iets anders uit dan in Nederland. Het scherm lijkt even groot en de zaal ook, maar er is veel minder zit plek. Dat komt omdat de stoelen hier super de luxe zijn. Niet alleen zijn alle stoelen van een draaibaar tafeltje voorzien, alle stoelen hebben een extra relax stand. Ondanks dat ze al super lekker zitten kun je met 1 simpele druk op een knop een voetensteun te voorschijn toveren en gaat je stoel naar achteren. Als je dan een hele saaie film kijkt, kun je binnen no time in slaap vallen. Na de film kwam de vraag, "Wat vond je er van?" De meeste reageerde heel enthousiast, het was ook een goede film. Voor Eve niet zo, die vond het de slechtste film ooit, hij was namelijk heel voorspelbaar. Door haar droge reactie kwam er weer een slappe lach bui aan van Camilla, wat heel aanstekelijk werkt. Terug in de bus ook ontdekt dat Amerikanen heel beleefd zijn behalve in het verkeer. Ze zijn nog ongeduldiger dan wie dan ook en toeteren er dan ook flink op los.

Dag 21, zaterdag:
Zaterdag ochtend kun je altijd een beetje uitslapen, totdat er op je deur geklopt wordt. Net als jij ligt Sue nog in bed, het is ook nog maar net 9 uur geweest. Komt er iemand binnen op het derde bed op te maken, we krijgen nog geen nieuwe kamergenoot, het is alleen voor noodgevallen. Verder was het een rustige ochtend vlak voor brunch tijd werd er op de deur geklopt. Sue opent de deur en zonder te kijken wie het is, zeggen we beide goedemorgen tegen Camilla. We hoeven beide al niet meer te kijken wie er achter de deur staat, het is bijna altijd Camilla. Na de brunch moesten we ons klaarmaken voor een tour door de haven, dachten we. Wij naar de haven en een kaartje voor de boot gekocht, super mooi om Boston van een andere punt te zien. Na zo'n driekwartier kwamen we op een eiland. Op dit eiland is Fort Warren gevestigd. Dit voort is in 1850 gebouwd en heeft een rijke geschiedenis. Heel interessant als je er van houdt. Ik vond het wel leuk om hier wat over te horen, Camilla en Gina nog niet bepaald. Na een rondleiding en een spookverhaal, weer terug op de boot naar Boston. Terug op het vaste land besloten om naar Quincy market te gaan. We zijn er al een aantal keer eerder geweest, ze hebben daar ook veel verschillende soorten voedsel. Heel handig als je het niet eens kunt worden, en het is heel erg lekker, maakt niet veel uit wat je neemt. Terug op de campus zouden we deel 2 van Harry Potter gaan kijken, met natuurlijk weer allemaal lekkere snacks. Rond een uur of 10 waren we halverwege de film, maar omdat we alle drie erg slaperig waren, zijn we maar naar bed gegaan.

Dag 22, zondag:
Wat gaat de tijd toch snel, ik zit hier nu al 3 weken. Zo voelt het nog echt niet. Na de brunch, hebben we ons huiswerk gemaakt en moest ik me nog haasten om op tijd te zijn voor de activiteit van vandaag. We gingen Halloween kostuum shoppen. We waren maar met z'n zessen, maar ik had het echt niet willen missen. Na een wandeling van een half uur kwamen we bij de party shop. Toen we binnen stapte zagen we direct al dat het geen kleine winkel was. Het eerste wat je zag was alleen maar Halloween artikelen. Ik heb mijn ogen uitgekeken, naar alle kostuums en decoraties. Nu verkopen ze ook andere feestartikelen, noem het en ze hebben het. Naast alle decoraties was er ook een gigantische voorraad aan snoepgoed. Onderweg afgesproken om wat te gaan eten en dat om 3 uur in de middag. We zijn in een Japans restaurant beland, we hebben weer heerlijk gegeten. Het enige nadeel van het eten hier, is dat het iedere dag rijst is, ik kan straks geen rijst meer zien. Ondanks dat het heel warm en zonnig was vandaag begon het toch te regenen, lekker wisselvallig, net als in Nederland.